-
Dag des Oordeels
En weer heeft men het paraat gekregen. De kerk in Nederland heeft ineens besloten om een verklaring uit 2017 die is opgesteld tijdens een conventie van kerken in de Nashville te vertalen en redelijk massaal te ondertekenen. Men vond het weer tijd voor die karakteristieke voet tussen de deur van normale intermenselijke omgang. De verklaring geeft aan hoe mensen volgens de kerk hun seksualiteit behoren te beleven. En u raadt het al… De verklaring biedt alleen ruimte voor de liefde tussen man en vrouw.
Dominee Rinie van Reenen die de Nashville-verklaring ondertekende: ‘Ophef overvalt ons’ Over de verklaring is een hoop te doen. Kees van der Staaij heeft een Nederlandse vertaling samen met 200 andere vooraanstaande leden van de Protestante kerk ondertekend. Erg verbaasd kunnen we daar eigenlijk ook niet over zijn. De Protestante kerk roept dit, net als alle andere kerken overigens, al jaren. Toch staat het land weer op zijn achterste poten. Het is dan wellicht een beetje naïef om er verbaasd over te zijn, het blijft gewoon verschrikkelijk dom geleuter. Van al dat godsdienstig geklets komt ook alleen maar ellende. Hoe harder de kerk predikt over al die ‘immorele’ omgangsvormen, hoe hypocrieter de boodschap wordt. Hoe vaak zijn we al niet met onze neus op de feiten gedrukt over waar al die repressie van seksuele gevoelens allemaal toe leidt. Van het welhaast systematisch misbruik in de Katholieke kerk tot de Eper misbruikzaak in de jaren ’90 waar daadwerkelijk alles gedaan werd wat een fatsoenlijke God zeer zeker verboden had. De strijders voor de Islam veroveren dorpen en verkrachten alles wat hen voor de ‘loop’ komt. Allemaal in de veronderstelling dat de aangehangen Lieve Heer het voor de ‘goede zaak’ wel door de vingers ziet.
Maar het slaat allemaal nergens op. Want de vraag waarop ik dan eigenlijk wel eens antwoord wil hebben van al die ondertekenaars van deze verklaring, of manifest of hoe ze deze zedenpreek ook willen noemen, is …. Wat moet er volgens jullie dan met al die mensen die niet aan dat beeld voldoen gebeuren? Mensen die zich strafbaar hebben gemaakt aan het houden van elkaar. Mensen die ‘ziek’ geboren zijn en in plaats van genezing van die ‘ziekte’, kiezen voor liefhebben en die wél accepteren dat zij zijn zoals ze zijn. Wat moet er met die mensen dan gebeuren? Wat is de remedie tegen deze mensen?
Ik heb vrienden die een stuk geloviger zijn dan ik. Dat is ook niet moeilijk want ik geloof dat er totaal geen enkele vorm van hogere macht bestaat. Ik ben licht katholiek opgevoed en heb een zeker respect voor de kerk en laat mensen die geloven in hun waarde en probeer ook niemand te overtuigen van mijn ‘gelijk’. Ik was ooit bij een dienst waarbij kinderen werden opgedragen aan God. Dat is een soort doop zoals ze dat in de katholiek kerk doen, maar dan anders. Heel veel zingen en tekst. Op zich helemaal niks mis mee. Dat moet iedereen helemaal zelf beleven. Maar toch…. Op enig moment voel je toch dat je te gast bent op een feestje waar je wel welkom bent maar of dat zo van harte is…. Zo wordt met enige voortduring steeds benadrukt dat zij die niet geloven ‘het geluk’ niet kennen. Dat zij die niet geloven onbekend zijn met de ‘vrede van God’. Op enig moment gaat dit gepolariseer heel vervelend voelen. Het heeft sterke overeenkomsten met pesten. Ik ervaar dit namelijk niet als een gemis. Ik ben ook niet ziek. Ik ben ook geen slecht mens. Ik doe niemand kwaad en kan redelijk verwoorden waarom ik niet geloof. Niet dat ik de illusie heb of wil hebben daar iemand mee te bekeren maar doe dit andersom dan ook niet.
Dag des Oordeels En dan kom ik terug op mijn eerdere vraag: Wat moeten we doen met mensen die niet voldoen aan het beeld van de Nashville verklaring? Mannen die van mannen houden. Vrouwen die van vrouwen houden. Mannen die zich vrouw voelen en andersom. Mannen die van vrouwen houden maar dit niet door middel van een huwelijk bekrachtigd hebben. Wat doen we daar mee? Ik heb dit eens aan een collega voorgelegd die ook ernstig gelovig is. Een hele toffe gast. Helemaal niks mis mee op een paar eigenaardigheden na. Hij is er van overtuigd dat er op de ‘Dag des Oordeels’ afgerekend wordt met mensen zoals ik hierboven beschreven heb. Daar hoor ik dus ook bij. En op die ‘Dag’ – en laten we nu voor het gemak eens aannemen dat die dag volgende week donderdag is – zal God zijn oordeel vellen over alle goddelozen. En dat zijn voor een groot deel mensen die van andere mensen houden. Wanneer ik het dus goed begrijp zal God op die dag alle mensen die niet in Hem geloven afslachten om slechts omringt door hen die Hem liefhebben verder gaan. En Kees van de Staaij, een paar van mijn beste vrienden en een aardige collega zullen dit gade slaan en denken: Goed zo! Wie is er nu gek?
