“L.A. Woman”

In april 1971 – een paar maanden voor de dood van zanger Jim Morrison – kwam het album L.A. Woman uit van ‘The Doors’. Het album heeft twee singles opgeleverd. In maart 1971 kwam eerst – vlak voor het verschijnen van de LP – ‘Love Her Madly’ uit en na de dood van Morrison kwam in juni ’71 het legendarische ‘Riders on the Storm’. Een nummer dat ontstond toen toetsenist Ray Manzarek met drummer John Densmore aan het ‘jammen’ waren in een garage in Los Angeles en Manzarek ineens ‘Ghostriders in the sky’ ging spelen.

      1. Johnny Cash - Ghostriders in the Sky

Jim Morrison had daar een passende tekst voor en daaruit is toen ‘Riders in the storm’ voortgekomen. Wat mij persoonlijk altijd verbaasd heeft is de geweldige opnamekwaliteit van dit nummer. Er zijn veel nummers na 1971 gemaakt die gewoon ronduit slecht klinken, maar dat geldt zeker niet voor dit nummer.

      2. The Doors - Riders on the Storm

Op hele album is de invloed van het drankgebruik van Jim Morrison te horen. Hij krijgt er een raar rauwe lage stem van die bijna niet na te zingen is. Dat is zeker zo op mijn persoonlijke favoriet van het album: de titelsong ‘L.A. Woman’. Ik kan men niet voorstellen dat dat op enige karaoke CD voor gaat komen. Je moet bijna 7 minuten lang vol aan de bak en ongeveer op je hardst zingen om het precies zo te zingen als Morrison het deed. Het nummer werkt naar een soort apotheose toe. Een seksueel hoogtepunt zeg maar. Op een gegeven moment valt het tempo uit het nummer weg en begint Morrison zijn reeks ‘Mr. Mojo Risin’ te zingen. Iedere keer gaat dat iets sneller tot het nummer weer in het oorspronkelijke tempo is teruggekeerd. Mojo is Amerikaans slang voor ‘sex appeal’ en dan lijkt het mij wel duidelijk wat met Mr. Mojo Risin bedoeld werd. Een niet geheel toevallige bijkomstigheid is dat ‘Mr. Mojo Risin’  een anagram is voor ‘Jim Morrison’.

      3. The Doors - L.A. Woman

Veel concerten van ‘The Doors’ werden door het overvloedig alcohol gebruik van Morrison vroegtijdig gestaakt, als ze überhaupt al begonnen. In de studio was dat ook zo, maar dan had Morrison nog de discipline om een gedeelte van de sessie nuchter en benaderbaar te blijven. Door zijn uitspraken en gedrag werd ‘Morrison’ in America op een zeker moment als subversief persoon bestempeld en zijn toenmalige vriendin Pam (Pamela Courson) vond het beter een tijdje naar het buitenland te gaan. Enerzijds om Morrisons drankgebruik wat te verminderen, anderzijds om een tijdje uit de schijnwerpers van de Amerikaanse media te blijven. Het vervolg is bekend. Morrison stierf in een badkuip en op zijn lichaam is nooit autopsie verricht hetgeen natuurlijk weer voer is voor allerlei complottheorieëen. John Densmore heeft nooit begrepen waarom Morrison naar Parijs ging om zijn drankgebruik te temperen. ‘In Paris they drink wine for breakfast’, zei hij in een interview laatst. Ook met Pam is het niet goed gekomen. Zij raakte verslaafd aan heroïne en overleed in 1974.