• Opa Bokma

    Een kleine week geleden hoorde ik op de radio een Russische vrouw spreken over de veroordeling van de 4 gepakte leden van de Russische punkband ‘Pussy Riot’. Los van het feit dat ik normaliter vind dat mensen die zo’n slechte muziek maken opgepakt moeten worden, is het niet de bedoeling dat dit ook daadwerkelijk gebeurt. Zeker niet omdat ik het vind. Reden van de arrestatie en de veroordeling tot twee jaar strafkamp was een burlesque optreden in een streng-orthodoxe kerk. Los van de vraag of dit nu wel nodig was staat het feit dat je voor zoiets nooit voor een rechter zou moeten verschijnen.

    Theo Maassen heeft in een van zijn laatste shows ongeveer een kwartier met een Christusbeeld in zijn hand gestaan. Hij ging daar ver over de fatsoensgrens heen, maar dat was ook zijn bedoeling. Hij eindigde dit kwartier dan ook met de opmerking: ‘Stel je voor dat dit ik dit nu over Allah had verteld. Dan liep ik serieus het risico vermoord te worden’. En daar slaat hij natuurlijk de spijker op zijn kop. Maassen en de Russische vrouw die ik op de radio hoorde stellen zich de – meer dan terechte vraag – wat de betekenis en het nut van het geloof nog is. Het lijkt alleen maar tot ‘dood en verderf’ te leiden. Persoonlijk vind ik het prima dat mensen in een hogere macht geloven. Ik geloof daar geen bal van, maar ieder zijn meug. Zodra mensen mij proberen te overtuigen van mijn ‘ongelijk’ gaan ze er doorgaans vanuit dat ik het geloof niet begrijp omdat ik me er vast onvoldoende in verdiept heb. Dat is nooit gebaseerd op kennis, maar blijkbaar ook op ‘geloof’. Je gelooft of je bent een domme lul. Zelfs dat vind ik allemaal prima. Ik voel ook geen enkele aandrang mezelf daarin te verdedigen. Dat hoeft ook niet. De ongelooflijke domheid waarop dergelijke ‘intellectuelen’ doorgaans in het nieuws komen is verdediging genoeg.

    Een streng-orthodoxe opperrabbijn, die maar weer eens beweert dat homo’s ziek zijn en dat hij ze kan genezen. Een Nederlandse lijsttrekker die – een beetje naar analogie van een Amerikaanse collega – beweert dat vrouwen niet zwanger kunnen worden na een verkrachting. Hij wordt door de gehele medische wereld op zijn ongelijk gewezen, maar de heer van der Staaij – gesterkt door de goddelijke voorzienigheid zelve – heeft de echte feiten. Dat dit jaar de aarde voor de 713e keer vergaat laat ik maar even voor wat het is om als laatste ook nog even de ‘onschendbaarheid’ van het ambt ter discussie te stellen. Priesters doen alles in naam van het geloof. Dat dit ver gaat lezen we nu al bijna wekelijks in de krant als er weer eens een groep kinderen (vaak jongens) is misbruikt door de vazallen van Onze-Lieve-Heer. De kerk neemt afstand, maar meer dan een meter is het niet. Sterker nog, het is eigenlijk de schuld van de kinderen. Vader Benedict Groeschel – de verpersonificatie van Opa Bokma uit de Dirk-Jan strips – beweert nu dat een priester in geestelijke nood geen weerstand kan bieden aan al die ‘verliefde’ kinderen. En wie is ‘Vader’ Benedict dan om daar nee tegen te zeggen.