• Strike?

    In the Naked Gun moet inspecteur Frank Drebin op een gegeven moment achterhalen wie een aanslag gaat plegen op de president van de Verenigde Staten. Het zou allemaal in een honkbalstadion gebeuren en het was zelfs waarschijnlijk dat een van de spelers er iets mee te maken had. Om iedere speler maximaal in de gaten te kunnen houden verkleed hij zich als umpire. Natuurlijk maakt hij er een grote puinhoop van maar daar was het ook een film voor.

    [youtube_sc url=”http://youtu.be/U0Ce_FQtJkY” ratio=”4:3″]

    Tijdens de herdenking van Nelson Mandela deze week had het ANC een doventolk ingehuurd. Iedereen kent het verhaal inmiddels want het is duizenden keren op televisie geweest. Maar dit was geen film. En het was eigenlijk nog komischer dan de film. Al tijdens de uitzending signaleerden honderden doven en niet-doven dat de man er helemaal niks van bakte. Hij maakte opvallend veel dezelfde gebaren die telkens een andere betekenis zouden moeten hebben. Ik weet helemaal niks van gebarentaal maar als het allemaal zit opgesloten in het gebaar voor roeren in pap, twee vingers op de mond en een keer van je oor naar je borst dan is dat verdacht eenvoudig.

    [youtube_sc url=”http://youtu.be/LoEBQoMtMY0″ ratio=”4:3″]

    Wat ik niet wist, en eerlijk gezegd ook niet verwacht had, is dat gebarentaal helemaal niet universeel is. Sterker nog. Binnen ieder land zijn er verschillende dialecten. Het heerschap dat de vertaling bij de herdenking van Nelson Mandela verzorgde bediende zich van een zeer lokale taalvariant die slechts een persoon op aarde sprak: hijzelf. Het is apart dat iemand – die overigens een niet al te schoon strafblad heeft – op een zo groot podium zo dicht in de buurt van de grootste leiders op aarde kan komen zonder vooraf goed gescreend te zijn. Het ANC is vooral goed in het doel dat ze jaren geleden gelukkig bereikt hebben: het afschaffen van de apartheid. In al het andere is de dorpskorfbalvereniging in Loppersum al beter.

    Natuurlijk werd de man na afloop gevraagd wat hij nou precies aan het doen was. Hij kwam met een opmerkelijk antwoord. Hij had namelijk een psychose. Een gebarenpsychose wel te verstaan. Ook vertelt hij dat hij wel vaker heel agressief is tijdens dergelijke psychoses en het had hem behoorlijk wat moeite gekost zich op dat podium, in de stromende regen, te beheersen. Niemand met enig verstand gelooft hier natuurlijk ook maar ene zak van. De man is gewoon gek. Hij belazert de boel om aandacht te krijgen en daar is hij nog goed in ook want hij heeft het vaker gedaan. En als we hem dan na afloop ook nog een podium geven om te vertellen wat er nu precies misging heeft ie twee keer aandacht voor de inspanning van een. In dat opzicht een geniale move.

    Wat wel een beetje apart is is dat doventolken over de hele wereld nu ineens opveren en schande spreken van deze performance omdat het schadelijk zou zijn voor de doventolkenarij. Dat waag ik te betwijfelen. Niemand vindt deze man representatief voor deze doelgroep. Hij was meer bezig met hints dan met tolken en dat neemt niemand de doventolken kwalijk. In 2000 deed er aan de olympische spelen een zwemmer uit Equatoriaal Guinea mee. De man – die later Eric de Aal genoemd zou worden – kon amper zwemmen en deed over de 100 meter (WR 58.13) bijna 2 minuten. Zijn optreden was hilarisch en meerzeggend over de wijze waarop deelnemers aan de Olympische Spelen worden geselecteerd dan dat het schadelijk was voor de zwemsport in het algemeen.

    [youtube_sc url=”http://youtu.be/r0ZePJy_nZw” ratio=”4:3″]

    Toegegeven. Het had helemaal fout kunnen gaan. De man had iemand kunnen verwonden en de herdenking van een bijzondere man een heel vervelende bijsmaak kunnen geven. Maar dat is niet gebeurd. En wat mij betreft moet het ANC zich diep schamen. Niet alleen omdat ze deze man hebben aangenomen, maar vooral ook omdat ze hem uren lang zijn gang hebben laten gaan terwijl er toch wel signalen waren dat meneer eerder vliegtuigen aan het binnenloodsen was dan de dove medemens mee te nemen in hetgeen er over Mandela in dat stadion gezegd werd. Om met Frank te spreken: ‘Steeeeeeeerike’.