-
Knäckebröd
U vraagt zich nog af waarom ‘kinderen’ en hooligans in Haren gaan reltrappen in plaats van iets nuttigs te doen? Ja? En stelt u diezelfde waarom-vraag ook aan de mensen die na het eten, moe maar voldaan, achter de televisie kruipen en zich laten verkrachten door al hetgeen de televisie uitbraakt? Nee? Waarom niet?
- Al eens op zondag om half negen, per ongeluk natuurlijk, SBS6 op gezet? Dat is het perfecte einde van uw weekend. Alberto Stegeman – van de worst – doet dan hele stoute dingen. Hij kruipt over het hek bij boer Donders in Dwingeloo en vraagt zich vervolgens af ‘hoe dit kan in Nederland’. Of Rob ‘daar-word-ik-niet-vrolijk-van’ Geus zeikt een lokale Chinees af omdat er teveel Tofu achter het randje (?) zit. Allemaal hele belangrijke feiten die ons echt niet bespaard mogen blijven.
- Op maandag is het al niet veel beter. Samantha, beter bekend als Barbie, uit ‘Oh Oh Cherso’ wil dan iets met u delen. Dat ze geen vlees eet bijvoorbeeld, maar veel meer houdt van frikadellen. Of dat haar man niet zo moet zeiken over de pijn bij het zetten van weer zo’n wonderschone tatoeage van een ‘schijtende waterbuffel’ op zijn rug. Zij gaat immers binnenkort bevallen en heeft dan ‘zo’n k*tgat’. Moeder Anita glimlacht op de achtergrond en is maar wat trots op haar dochter die met haar handen de omvang van haar ongemak aangeeft.
- Op dinsdag zingen en zuipen we ons het ziekenhuis in. Zien we het zoveelste verhaal van twee mensen die hun hypotheek niet kunnen betalen en kijkt Antoinette Hertsenberg weer als vanouds met een scheef hoofd in de camera alsof ze tegen haar gast wil zeggen: ‘Schiet op trut ik heb nog meer te doen!’.
- Woendag is voor ‘Oh Oh Europa’. Nog meer mongolen, nog meer drank en zo’n schreeuwende voice-over van Veronica. Robbert ten Brink reist vervolgens de wereld af en brult het ene na het andere echtpaar een hartritmestoornis in. Dokter Jan van Medisch Centrum West leert ons dat je niet verkouden wordt van het weer, maar van een virus. Dat wisten we al al is niemand verkouden in de zomer, dus helemaal kloppen doet het niet.
- Op donderdag komen kinderen in beeld wiens moeder in ‘Hotter than my Mother’ op enig moment besloten heeft als prostituee door het leven te gaan en vrijdag’s zien we al hetgeen mensen met obesitas op één dag eten, door een foodprocessor gaan zodat wij kunnen zien hoe dat er in hun maag uitziet. Zaterdag is het tijd voor Linda de Mol die houdt van Holland en als die haar neptranen van haar knieën heeft geveegd is de week om en kunnen we weer opnieuw beginnen.
Daar zou je toch ook bijna crimineel van worden. Als je denkt dat dat normaal is, dan kijk ik er niet van op dat mensen – om in beeld te komen – een villawijkje in Haren willen verbouwen. ‘Zingen, zuipen, ziekenhuis’ is de norm geworden. En dan heb ik het nog niet eens gehad over soeplul Rutger van Castricum en consorten van het PowNews die helemaal geen enkele normale vraag meer kunnen stellen. Afzeiktelevisie is het geworden. En een verheerlijking van alles wat niet goed bij zijn hoofd is. Dat is begonnen bij de Tokkies en anno 2012 doen we live verslag van het WK Comazuipen.
Dat doet me soms zelfs wel eens terugverlangen naar call-TV. Ik was in 2005 met mijn ouders, broer en zus in Stockholm en daar zette ik in de hotelkamer de televisie aan. Een Zweedse presentatrice maakte me duidelijk dat ik een heel moeilijk woord moest raden. Mijn Zweeds is niet zo heel best, maar met een halve krat bier op kon ik het toch aardig volgen. Toen het woord in beeld kwam wist ik direct het antwoord. U ook denk ik.
