-
Sextape
De voetbalcarriere van Wes zit een beetje in het slop. Hij realiseert zich ook wel dat hij over zijn topjaren heen is, maar nu voetbalt hij ook al een tijdje afwezig en ongeïnspireerd. Tijdens interviews is hij vaker de ‘witzmacher’ in plaats van de getergde voetballen die alles wil winnen en baalt van ieder verliespunt. Het is dus wel duidelijk. Wesley slaat langzaam het laatste straatje van zijn carrière in en dat straatje loopt zoals bij zoveel voetballers dood. Dus is hij er nu voor aan het zorgen dat op dat einde van dat straatje het lucratieve bankje van de voetbalanalyticus / assistent trainer voor hem klaar staat. En gelijk heeft Wes. Geld verdienen voor een beetje voetbal kijken en de paljas uithangen wil iedereen.
Er is nog een probleem. Voordat ie net kan gaan doen alsof hij David Beckham is moet ie eerst nog een paar langdurige blessures oplopen die hem een tijdje van het veld houden om zo de nodige ‘vrienden’ te kunnen maken. Een niet te opzichtig opgelopen lies, knie, hamstring, enkel of rugkwetsuur zou hem goed uitkomen. In de zomervakantie heeft ie samen met Yo al een revalidatiedokter in ‘The States’ gezocht. Vier wedstrijden lang heeft ie toen ieder gestrekt been opgezocht dat ie maar kon vinden opgezocht. Deed ook de warming-up net effe minder enthousiast. En warempel! Op 26 september bericht de Telegraaf: ‘…wat hij precies heeft is nog onduidelijk, maar het lijkt op een spierblessure’. Een half uur later zat ie first-class in een jet richting America zodat hij kan herstellen en en-passant de bloeiende ‘filmcarriere’ van Kebatse-Kebonke-Smit-Snijder-en-half-Amsterdam op de voet kan volgen. Ze is al drie keer gecast. Een keer als one-night-stand van Mark Wahlberg. Een keer als one-night-stand van Antonio Banderas en binnenkort waarschijnlijk als one-night-stand van Danny DeVito. Een staaltje typecasting waar wij niet heel veel van begrijpen, maar Wes wel dus wijkt ie niet van haar zijde. Want na Koning Jan, Keizer Wesley is het wachten op haar Admiraal. En dat zou Wes behoorlijk slecht uitkomen.
Hij heeft namelijk net – deze zomer – de – zonder enige twijfel – meest lelijke en niet lijkende tatoeage ooit – van Yo op zijn buik getatoeëerd hebben. Toegegeven, Yolanthe doet er alles aan om er zo ordinair mogelijk uit te zien, maar de zigeunerin die op Wesley buik prijkt lijkt zelfs niet op haar. Het is meer Mari van der Ven. Maar Wes vind het prachtig. Het maakt hem allemaal geen zak uit wat ie op zijn lichaam tattoeerd, als het maar duur is. Maar als het straks uit is met Yo, en iedereen behalve Wes weet dat dat slechts een kwestie van tijd is, moet ie op zoek naar een vrouw die aan dat profiel voldoet. Ik zeg: Helmond. Daar stikt het van dit soort vrouwen en in alle soorten en maten. Handig voor als Wes’ buik, naar het voorbeeld van Jan Boskamp, straks gaat groeien. Een groeibriljant zeg maar.Wes behoort tot de generatie voetballers die denken dat kunnen voetballen een prestatie van goddelijke proportie is. Het salaris is dat inderdaad wel, maar de prestatie is niet goddelijker dan die van een chirurg of verpleegkundige. Deze generatie die zich in de media graag voordoet als geëngageerd en betrokken bij het leed in de wereld, snauwt binnen drie seconde een portier af als het iets te lang duurt voordat het tafeltje met Cristal (van €1000,– per fles) klaar staat. Zonder te reserveren uiteraard en al helemaal zonder in de rij te hebben gestaan. Wes is een weldoener en ook Yolanthe zet zich al jaren in tegen de kinderprostitutie in India. Een nobel doel. Maar het is toch een beetje als de voorzitter van de Bond tegen Vloeken die op televisie vraagt of ‘het GODVERDOMME uit kan zijn met dat gezeik en gegodslaster’.
Voetballers. Het is een slag apart. Tijdens hun carriere vergrijpt een deel van het talent zich aan de vrouw van een medespeler, wat natuurlijk ook iets over die vrouwen zegt. Heeft menigeen een stripverhaal op zijn arm getatoeerd om toch maar niet te vergeten wie hun kinderen zijn. Bijt een enkele speler een andere speler in zijn hals, nek of keel. Sterft er iedere wedstrijd gemiddeld één speler een gruwelijk dood. Als we tenminste het bijbehorende theater mogen geloven. Vallen er sinds enkele jaren ook de nodig spelers echt dood neer tijdens een wedstrijd, training of gala. Rijkt de clubliefde zo ver als de voordeur en vooral als de bankrekening groot is. En is het wachten op de eerste grote topclub in Spanje die echt failliet gaat omdat de zeepbel uiteen spat. Daar hoef je geen helderziende voor te zijn. Het staat niet in de sterren, maar gewoon in de krant. Op pagina 1: ‘Spanje één niveau verwijderd van Junk-Status’. Wes zal het een rotzorg zijn. Hij staat al met een been in Hollywood. LA Galaxy lijkt me een mooie club om zijn actieve loopbaan af te sluiten. Samen een paar jaar ballen met Beck’s. Poen pakken en bakkie doen met Paris. De nieuwe beste vriendin van Yolanthe. En dan maar hopen dat de bijbehorende sextape van Yo met Beck’s nog even op zich laat wachten. Helmond kan zijn borst natmaken ben ik bang.
