• Hopen dat het overwaait…

    Voor wie dacht dat 2019 anders zou beginnen dan 2018 eindigde heb ik slecht nieuws: Er is geen moer veranderd. Vorig jaar toonde Rutger Castricum ons de lotgevallen van een aantal Hagenezen (of Scheveningers) die het bouwen van een zo hoog mogelijke stapel hout tot een van de belangrijkste doelen van hun leven hadden gemaakt. Het was op zich aandoenlijk om te zien hoe die mannen er in opgingen maar het had tegelijkertijd ook triestigs. Want waar ging het nou helemaal over. Eigenlijk was het de aloude strijd van ‘wie heeft de grootste’. Tegenstander Duindorp poogde namelijk hetzelfde.

    Van vriendschappelijke amicaliteit was al lang geen sprake meer en toen ik het zag dacht ik eigenlijk maar een ding: dit moet een keer fout gaan! Nou. Ik heb er maar een jaar op moeten wachten en toen was het al zover. Je zou denken dat Den Haag jaarlijks een vergunning af voor het bouwen van een vreugdevuur op het strand in Scheveningen. Maar dat is niet zo. Dat kan denk ik ook niet omdat je een houttoren van 35 meter hoog natuurlijk nooit vergund krijgt. Wat ooit begonnen is als een troshoop met kerstbomen die ‘geraust’ waren, is nu uitgegroeid tot een houtstapel van pallets. Geleverd door een bedrijf dat nog wel wat pallets had liggen ‘waar ze graag van af wilden’. Hebben ze zelfs de politie voor afgeleid door een andere vrachtauto als ‘lokeend’ te gebruiken.

    Gezien de teksten op de brandstapel was de verwachting gerechtvaardigd dat ‘NEE’ zeggen wel eens lastig kon worden.

    Traditioneel gezien is de Haagse Nieuwjaarsnacht een van de meest onrustige van Nederland. Veel vuurwerk, vechtpartijen en rotzooi op straat werd deels voorkomen door een groot vuur op het strand toe te staan. Deels gebouwd door Haagse schoffies die anders jaarlijks ME-busjes of ander staatsmaterieel in de fik staken. Goed idee? Blijkbaar bestaat er ergens de illusie dat er met dergelijke mensen afspraken te maken vallen. De afspraak van je mag wel een vreugdevuur bouwen maar niet hoger dan 35 meter is een paar jaar leuk, maar dan is de aardigheid er ook wel vanaf. Dan moet het hoger en flikker je er 13 meter pallets bovenop. En dat zie je als overheid gebeuren maar om de lieve vrede te bewaren zie je het door de vingers. Tsja… Als het dan mis gaat weet ik wel wie de schuld in de schoenen geschoven krijgt: de gemeente. En dan weet je ook wel wie voor de kosten opdraait: de gemeente. Dus WIJ!

    Waarom? Omdat wij blijkbaar niet in staat zijn ergens meer nee tegen te zeggen. We kunnen niks meer handhaven. We gaan pappen en nathouden en praten. Niet omdat we geen actie willen ondernemen. Nee. We kunnen het niet meer. Als in de week voor oudjaar blijkt dat hulpverleners met vuurwerk worden bekogeld dan wordt zwaar geschut ingezet. De minister-president zelf vraag of we alsjeblieft respect willen hebben voor de hulpverleners want anders…. Anders? Helemaal niks! ‘Nee!’ zeggen tegen tegen de vreugdevuurbouwers was er ook niet bij. De situatie werd al heel snel grimmig, aldus de berichtgeving. Daaruit blijkt maar weer eens dat met de juiste dosis intimidatie nagenoeg alle deuren opgaan of tenminste open blijven. Aso’s hebben de halve wereld.

    Een paar geleden stonden er bij mij in de straat een aantal gasten te klooien met een melkbus en carbid. Die kerels waren afkomstig van een feestje een eindje verderop in de straat waar ze waren komen aanwaaien als ‘vrienden-van-vrienden’. Nou fijn volk. Zwaar onder invloed – en niet alleen van de drank – was het toilet in huis al compleet verbouwd en was er binnen al vuurwerk afgestoken. De carbid-melkbus werd tussen de auto’s afgevuurd en toen de knal alleen niet leuk genoeg meer was – en dat is al heel snel – werd de bus zelf ettelijke keren gelanceerd. Keiharde knal. Leuk joh! Vooral ook de landing van de bus op geparkeerde auto’s en tussen de buurtbewoners die elkaar een gelukkig Nieuwjaar stonden te wensen. De politie reed voorbij. Een paar keer zelfs. En deed helemaal niets. Ik heb die kerels zelf aangesproken maar ik had mijn energie kunnen besparen. Holle ogen met een compleet testbeeld was mijn deel.

    Volgend jaar gaat Den Haag het vuur verbieden. Wedden? En dan? Is er uiteraard gewoon weer vuur. Maar dan van geparkeerde auto’s en kerstbomen in de woonwijken. Wie het gaan aansteken weten we ook al. Dat is geen geheim. Maar is er dan niets aan doen mensen? Helaas. Dat gaat niet meer lukken. Maar ik weet eigenlijk niet wat ik erger vind. Een vuurtje dat uit de klauwen loopt of een Haagse burgemeester die klaarblijkelijk niet goed geïnformeerd is. Direct na de brand verkeerde ze ‘in shock’. Dat is op zich raar. Het was al lang bekend dat de stapel veel te hoog was. Ook was het bekend dat er een veel te krachtige westenwind stond die ook het aansteken van een ‘normaal’ vreugdevuur al onverantwoord had gemaakt. Dus nu doet ze wat politici doen wanneer ze het niet meer weten: We gelasten een groot onderzoek en hopen dat het over waait. Dat deed het vreugdevuur ook.