-
Nogal wiedes …
Op 1 mei vierden vrijwel alle landen, behalve ons land, 1 mei. En die dag, die we de ‘Dag van de Arbeid’ noemen heeft iedereen vrij. Iedereen behalve mensen uit Nederland. Maastricht wordt op deze dag overspoeld door ooster- en zuiderburen. Meer dan normaal en dat zijn er al niet weinig als ik de cijfers van het koffieshopbezoek in Maastricht moet geloven.Want uit onderzoek is gebleken dat de 14 koffieshops in Maastricht jaarlijks door 4,6 miljoen mensen worden bezocht. Daarvan komt 60% uit het buitenland. Om dit in het juiste perspectief te kunnen plaatsen moeten we een beetje gaan rekenen. Vind ik leuk. 60% komt overeen met 2,8 miljoen mensen. Dat zijn er dus dagelijks 8.000 en dat betekent weer bijna 600 per koffieshop per dag. Als die allemaal – en neem maar van mij aan dat ze gemiddeld veel meer kopen – 2 gram à € 10,00 kopen, dan zet de gemiddelde koffieshop ongeveer € 12.000,– per dag en dat is weer ruim € 4.000.000 per jaar om. En dan alleen aan buitenlandse klanten. Het is overigens iedere dag BTW actie bij de koffieshop, want over illegaal spul kun je als overheid onmogelijk BTW heffen dus we verdienen er als stad helemaal geen ene kloten aan.
We plukken wel andere vruchten. Ik heb 3 jaar tussen de koffieshops gewoond dus ik weet waar ik over praat. In die drie jaar heb ik geleerd:
- vrijwel alle auto’s aan hun alarm te herkennen. De vrolijk gepimpte VW Golf diesel met sounduitlaat die iedere avond slechts 2 gram voor eigen gebruik kwam halen, had namelijk een ingebouwde zelfontspanner die het geluid om de 10 minuten over de parkeerplaats deed schallen;
- bewondering te hebben voor de wijze waarop met name de Franse klanten hun behoefte konden ophouden tot precies 1 seconde nadat hun auto met piepende banden tot stilstand was gekomen. Daarna werd iedere struik, heg en voordeur door Monsieur ‘Ou est le Coffeeshop?’ vakkundig geïrrigeerd.
- alle holtes te benoemen van alle voorkomende semi-sportauto’s zoals Golf, Polo, Astra, Swift, Impreza (met sportuitlaat, blauwe lampjes en spoiler op de ruitenwissers) waar met gemak een in zilverpapier verpakte cake in kan worden bewaard.
- dat parkeren de nobele kunst is van het vakkundig uitlijnen van de imaginaire middellijn van de auto (meestal doorkruist door het logo) met de fysiek op de grond aangebracht parkeerplaatsbelijning. Liefst schuin waarna de knipperlichten ontstoken kunnen worden ten teken van een ‘slechts kortstondig’ oponthoud.
Het als ’toerist’ bestempelen van deze bezoekers is ridicuul. Het is grotendees lamlendig in trainingspak gestoken be-pet volk dat niks beters te doen heeft dan met een rooktoeter achter het stuur op en neer naar Maastricht te rijden. Sinds 1 mei mag dat niet meer. Nou ja, je mag wel op en neer rijden, maar niet meer naar de coffeeshop. Besluit van hogerhand waar de coffeeshops het niet mee eens zijn. Nogal wiedes. Kost hun dik 4 miljoen aan omzet per shop. Maar wat hebben ze ooit voor de stad teruggedaan? Helemaal niks. De boten aan de Maas (waar pas echt vet verkocht wordt) liggen er totaal illegaal. Ze hebben niet eens een huisnummer. Zelfs parkeergeld vangen we er niet voor en handhaven heeft er totaal geen zin. Als 14 koffieshops wel BTW zouden afdragen levert dat de schatkist (alleen in Maastricht) 18 miljoen euro op. Gaat nooit gebeuren natuurlijk, maar dan blijkt wel dat het allemaal zo onschuldig niet is.
Vanochtend in de krant spande een oud politieman echter wel de kroon. Het hele probleem met die verrekte wietpas is niet dat de rotzooi zich nu op straat in de buitenwijken zal concentreren. Ook niet dat het natuurlijk helemaal niet te controleren is of er buitenlanders komen. Nee. Het probleem is dat ook politieagenten klaarblijkelijk frequent koffieshopbezoeker zijn voor eigen gebruik en dat hun privacy geschaad wordt als hun naam op straat komt te liggen. Hoe krijg je het bedacht. Doet me ineens aan de Bende van Nijvel denken.
